อย่าให้โอกาสใครเกิน 2 ครั้ง เพราะหลังจากนั้น มันคือ..สั น ด า น

” โอกาส “ มันก็เหมือนอากาศ สำคัญมากก็จริง คนเห็นค่าเท่านั้นจึงจะเห็นว่าโอกาสนั้นสำคัญ

บางคนเขาผิดแค่ไหนก็ยังให้โอกาส สุดท้ายเขาก็ไม่เห็นคุณค่า

เราก็กลายเป็นของตายสุดท้ายก็ให้อภัยอยู่ดี ฉะนั้นอย่าไปโทษเขาว่าไม่เห็นค่า

ตัวเราเองต่างหากวันนี้เห็นค่าในตัวเองหรือยัง คนที่เขาเห็นค่าเราจริงๆ เขาจะไม่ยอม

ทำความผิดนั้นซ้ำๆ เพราะมันทำให้ คนรักไร้ซึ่งความสุข คนที่เห็นค่าเราจริง

เขาต้องเห็นความสำคัญในโอกาส ว่าความผิดนั้นจะไม่กระทำให้มันเกิดขึ้นอีก

คุยให้จบมันเจ็บแบบเด็ดขาด ดีกว่าคุยไม่ขาดไม่จบแล้วโคตรเจ็บ

ไม่ต้องไปโทษเขา โทษใจเราไม่เข้มแข็งพอ

กลัวการอยู่คนเดียว

กลัวต้องเลี้ยงลูกคนเดียว

กลัวไม่มีใคร กลัวสังคมจะว่าเอา

แล้วตอนนี้ที่ยังมีเขา ความรู้สึกต่างกันไหมกับการอยู่เพียงคนเดียว

ถามใจตัวเองดู

ถ้ามีสุขก็อยู่ไป ถ้าไม่ไหวก็จงเดินออกมา

เราเกิดมาคนเดียว เติบโตคนเดียว ทำไมตอนนี้จะอยู่คนเดียวไม่ได้ แค่ไม่ชินสักพักเดี๋ยวมันก็ชิน มีแล้วไม่ดีสู้ไม่มีมันดีกว่า เดินออกมาเพื่อสร้างคุณค่าในตัวเอง

ดีกว่ายอมเป็นของตายที่ยังหายใจ สำหรับใครที่ไร้ซึ่งราคา

เครดิต กวีอินดี้