พ่อกับแม่ นั่นแหละคือ “พระแท้ในบ้าน” อ่านไป น้ำตาไหลไป มันจุกในลำคอบอกไม่ถูก

ลูกรัก ยามที่พ่อแม่แก่ตัวลงหวังว่าลูกจะเข้าใจและอดทนกับพ่อแม่ได้ ในขณะที่ทำจานตกแตก หรือทำน้ำแกงหกเลอะเทอะบนโต๊ะอาหาร นั่นเป็นเพราะว่าสายตาของพ่อแม่เริ่มไม่ค่อยดี หวังว่าลูกคงไม่แผดเสียงใส่ คนแก่แล้วมักมีอารมณ์ที่อ่อนไหวง่าย และรู้สึกสังเวชตัวเองหากลูกตำหนิด้วยน้ำเสียงนั้น

เมื่อหูเริ่มสูญเสียการได้ยินก็จะไม่รู้ว่า…..ลูกพูดว่าอะไร หวังว่าลูกไม่เรียกพ่อแม่ว่า “คนหูหนวก” แต่จงใช้วิธีพูดซ้ำอีกครั้งหรือไม่ก็เขียนให้เราอ่าน เพื่อเราจะได้ไม่เสียใจกัน

ขอโทษนะลูกรัก พ่อกับแม่แก่แล้ว เมื่อข้อเข่าเริ่มอ่อนแรงก็หวังว่าลูกจะเป็นผู้ช่วยประคับประคองให้ลุกขึ้นได้เหมือนกับตอนที่พ่อแม่เคยช่วยให้ลูกหัดเดินในตอนที่ลูกยังเล็กอยู่

จงอดทนกับพ่อแม่ เมื่อพ่อแม่ต้องทำอะไรซ้ำๆราวกับเครื่องบันทึกที่เสื่อม หวังเพียงว่าลูกยินดีจะรับฟัง ไม่นำมาล้อเล่นหรือเบื่อที่จะรับฟัง จำได้ไหม? เมื่อลูกยังเด็กและต้องการจะเอาลูกโป่ง ลูกก็ร้องอยู่ซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนลูกได้มันมาครอบครอง

ขอโทษสำหรับกลิ่นสาบกายของคนแก่ อย่าเคี่ยวเข็ญให้พ่อแม่ต้องอาบน้ำเพราะว่าร่ายกายอ่อนแอมาก คนแก่จะเจ็บป่วยได้ง่ายเมื่อรางกายต้องโดนกับสภาพของน้ำที่เย็น หวังว่าจะไม่เป็นที่รังเกียจของลูก จำได้ไหม..เมื่อลูกยังเด็ก พ่อแม่ต้องตามไล่จับลูกเพราะลูกไม่ชอบอาบน้ำ

หวังว่าลูกอดทนมากขึ้นกับพ่อแม่ที่มักมีอารมณ์ที่ไม่คงเส้นคงวามันเป็นส่วนหนึ่งของการชราภาพ ถ้าลูกมีเวลาว่าง พ่อแม่ก็อยากจะพูดด้วยแม้จะไม่กี่นาทีก็ตาม พ่อแม่รู้สึกเหมือนอยู่คนเดียวตลอดเวลาและไม่มีใครคอยคุยด้วย รู้ว่าลูกยุ่งอยู่กับงาน จนอาจไม่มีเวลามาใส่ใจในเรื่องนี้ แต่ขอเวลาลูกสักนิด…เท่านั้น ลูกจำได้ไหม? เมื่อลูกยังเด็กที่พ่อแม่ต้องคอยฟังเรื่องเล่ามากมายกับหมีน้อยของลูก

เมื่อเวลาผ่านไป พ่อแม่แก่ตัวลงและต้องล้มหมอนนอนเสื่อ หวังว่าลูกจะอดทนที่จะดูแลพ่อแม่ ต้องขอโทษลูกอย่างมาก หากปัสสาวะรดที่นอนโดยไม่ได้ตั้งใจหรือเป็นเหตุให้สกปรก หวังว่าลูกอดทนพอที่จะดูแลพ่อแม่จนวาระสุดท้ายของชีวิต

เพราะพ่อแม่คงไม่ได้อยู่นานจนเกินไป เมื่อเวลาที่พ่อแม่ละจากวัฏสงสาร คืนร่างกายสู่ธรรมชาติ พ่อแม่หวังว่า ลูกจะคอยกุมมือพ่อแม่ไว้ ให้กำลังใจพ่อแม่เผชิญกับวาระสุดท้ายอย่างสงบ เพียงเท่านี้ ที่แม่อยากจะขอจากลูก

จาก….พ่อและแม่ของลูก

“จงปฏิบัติดีกับพ่อและแม่ อย่ารอให้มันสายไป”

“จัดอาหาร ล้วนชั้นเลิศ ถวายพระ ต้องสละ ทั้งเวลาและ ทรัพย์สิน
หวังผลบุญ หนุนนำ ค้ำชีวิน พระได้กิน ของดีกัน ทุกวันไป
พระแท้แท้ พ่อแม่เรา ที่อยู่บ้าน ข้าวสักจาน เคยตักให้ ท่านไหม
ท่านกินอยู่ หลับนอน กันอย่างไร แค่โทรไป วันละครั้ง ยังไม่มี

รีบเถอะครับ ทำบุญกับ พ่อแม่ ดีแน่แท้ ก่อนท่านตาย กลายเป็นผี
ผลบุญการ กตัญญู กตเวที นั้นมากมี เหลือล้นพ้น ประมาณ
ต่อให้ตัก บาตรพระ เป็นล้านครั้ง สร้างโบสถ์หลัง ใหญ่โต มหาศาล
ผลบุญไม่ เทียบเท่า ข้าวหนึ่งจาน ที่เราท่าน ป้อนพ่อแม่ แค่ครั้งเดียว”
ควรทำบุญกับพ่อแม่อย่างไร?

จากคุณดังตฤณ ครูทางธรรมของคนไทยหลายๆ คน ที่ช่วยชี้แนะ คำสอนให้กับคนไทยจำนวนมาก เกี่ยวกับธรรมะที่ถูกต้องตามแนวทางของพระพุทธเจ้า

อย่าลืมส่งต่อ…ให้ลูกให้หลานอ่านกันบ้างนะครับ อย่ารู้หรืออ่านคนเดียว ส่งต่อมากๆ ก็ได้นะ